پیشینه­‌ی پژوهشی اخیر نقش عوامل اجتماعی مانند تجارب منفی دوران کودکی و سبک­‌های دلبستگی را در پدیدآیی نشانه‌­های روان­پریشی نشان داده است. تاکنون، علی­رغم ارتباط بین تجارب منفی دوران کودکی و دامنه وسیعی از اختلال­های روان­پزشکی هیچ مطالعه­‌ای هنوز تلاش نکرده است طرحواره­‌های ناسازگار اولیه را در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی به عنوان تشخیص اولیه مورد سنجش قرار دهد. یک نمونه ۴۸ نفره از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و ۴۴ شرکت‌کننده به عنوان کنترل به پرسشنامه کوتاه طرحواره دارای روایی فرانسوی پاسخ دادند و همچنین با مقیاس سندرم منفی و مثبت و مقیاس نشانه­‌شناسی افسردگی نیز ارزیابی شدند. نتایج بعد از کنترل کردن افسردگی نشان داد که بیماران اسکیزوفرن نمرات بالاتری را نسبت به گروه کنترل در شش طرحواره­‌ ناسازگار به دست آوردند. طرحواره­‌های ناسازگار اولیه با نشانه­‌های مثبت نه منفی مرتبط بودند. بعد از کنترل افسردگی، تنها طرحواره بی‌­اعتمادی/بدرفتاری پیش‌­بین معنادار نشانه­‌های مثبت با تبیین ۴/۱۲ درصدی بود. بنابراین، این نتایج مطرح می­‌کنند که نظریه طرحواره یانگ ممکن است برای بیماران اسکیزوفرنیک به کار بسته شود.

واژه­‌های کلیدی: آسیب­ کودکی، اسکیزفرنی، طرحواره‌­های ناسازگار اولیه، نشانه­‌های مثبت.

refrence sciencedirect