تعدیل کنندههای شناختی درمان اختلال اضطراب اجتماعی:
هدف: ارزیابی رابطهی تعدیلهای (تغییرات) جلسه به جلسه و پیامدهای درمانی در درمان شناختی رفتاری کلاسیک و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش برای اختلال اضطرابی.
روش: تغییرات جلسه به جلسه در شناختوارههای منفی (تعدیلکنندههای مفروض در درمان شناختی ـ رفتاری) و اجتناب تجربهای (تعدیلکننده مفروض در درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش) در ۵۰ بیمار بزرگسال که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند ارزیابی شدند. تعداد بیمار شرکت کننده برای گروه درمان شناختی رفتاری ۲۵ نفر و برای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ۲۵ نفر بود. این بیماران بر اساس DSM-IV مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بودند.
نتایج:
تحلیل مدل سازی چندسطحی نشان داد که کاهش غیرخطی معناداری در تعدیلکنندههای مفروض هر دو درمان وجود دارد. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در ابتدای درمان کاهش بیشتری در نشانهها نشان دارد و درمان شناختی رفتاری در انتهای درمان. کجی (تأثیر غیرخطی) اجتناب تجربهای در خلال درمان به طور معناداری نشانههای اضطراب اجتماعی و افسردگی را بعد از درمان برای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و نه درمان شناختی رفتاری واسطهمندی کرده بود. کجی شناختوارههای منفی برای هر دو درمان نتایج را پیشبینی کرده بود.
نتیجهگیری: میزان تغییر در شناختوارههای منفی در ابتدای درمان پشبین مهم تغییر در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی رفتاری است در حالیکه میزان تغییر در اجتناب تجربهای در ابتدای درمان مکانیسم اختصاصی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است.
واژههای کلیدی: اختلال اضطراب اجتماعی، تعدیلکننده درمان، مکانیسم درمان، درمان شناختی رفتاری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
refrence sciencedirect
مترجم: حمید بهرامی زاده، دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی


