دیدگاه فیزیولوژیک در روانشناسی
مطالعه فیزیولوژی نقش مهمی در تحول روانشناسی به عنوان یک رشته علمی مجزا داشته است. این دیدگاه بر اساس جسمی و زیستشناختی رفتار تأکید دارد. پژوهشگرانی که دیدگاه فیزیولوژیک در روانشناسی دارند به دنبال تأثیرات ژنها و مغز، و آسیبهای مغزی بر رفتار و شخصیت هستند.
برخی از موضوعات این دیدگاه شامل سیستم عصبی، ژنتیک، مغز، سیستم ایمنی و سیستم درونریز است.
نظریهپردازان دیدگاه زیستشناختی معتقدند که اکثر رفتارها ارثی و انطباقی (یا تکاملی) هستند. علاوه بر این، آنها برای تبیین رفتار به سراغ رویدادهای مغزی و آناتوی مغز میروند.
مغز انسان بیش از ۱۰ میلیارد سلول عصبی دارد. میتوان تمام رویدادهای روانشناختی را به مغز و دستگاه عصبی مرتبط دانست. در مطالعهی انسان و سایر جانداران رویکرد فیزیولوژیک تلاش میکند تا رفتار آشکار را به رویدادهای الکتریکی و شیمیایی که در درون بدن روی میدهند، ربط دهد.
پژوهشی که بر مبنای دیدگاه فیزیولوژیک انجام میگیرد تلاش میکند تا فرآیندهای نورفیزیولوژیک دخیل در فرآیندهای رفتاری و ذهنی را کشف کند. برای مثال رویکرد فیزیولوژیک در مورد افسردگی، میخواهد آن را از لحاظ تغییرات غیرعادی در سطح انتقالدهندههای عصبی توضیح دهد. انتقالدهندههای عصبی عبارتاند از مواد شیمیایی که در مغز ساخته میشوند و ارتباط بین سلولهای عصبی را امکانپذیر میسازند.



روانشناسی فیزیولوژیک مغز انسان را بررسی میکند
برخی از یافتههای پژوهشهای فیزیولوژیک در اینجا ذکر میشود. مغز انسان به دو نیمکره راست و چپ تقسیم شده است و به نظر میرسد مناطقی که به تشخیص و بازشناسی چهره اختصاص داده شدهاند معمولاً در نیمکره راست قرار دارند. در انسانها دو نیمکره مغز بسیار تخصصی شده است. مثلاً در افراد راستدست، نیمکره چپ در فهم زبان تخصص دارد و نیمکره راست برای تفسیر روابط فضایی تخصص یافته است.
دیدگاه فیزیولوژیک در روانشناسی برای مطالعه حافظه نیز به روانشناسان کمک میکند. این رویکرد بر اهمیت بعضی ساختارهای مغز تأکید دارد، از جمله هیپوکامپ که در تحکیم خاطرات وارد عمل میشود. فراموشی یا یادزدودگی کودکی تا اندازهای به این علت است که هیپوکامپ هنوز رشد کافی ندارد بلکه در دو سه سال بعد از تولد کامل میشود.
یافتههای دیدگاه فیزیولوژیک به روانپزشکان کمک میکنند که برای رفع بیماریهای روانی داروهای خاصی بسازند.
عنوان: دیدگاه فیزیولوژیک در روانشناسی
مترجم: حمید بهرامی زاده، دانشجوی دکتری تخصصی روانشاسی دانشگاه علامه طباطبایی