صدای شکستن چیزی را از داخل اتاق میشنوم. با سرعت خودم را به هال میرسانم. طبق معمول لیوانی توسط فرزندم شکسته شده است. این ۵امین بار هست که لیوانی شکسته میشود و یا چیزی ریخته میشود. واقعا دیگه کلافه شدم. کلافه از این که همش باید ظرف شکسته جمع کنم. با روان حامی همراه باشید تا راه حلی برای سر به هوا بودن فرزندتان پیدا کنیم.
اغلب بچهها از سنین ۲ تا ۶ سالگی ممکن است سر به هوا باشند. دقیقا در همین سن و سال هست که هماهنگی اندامهای بچهها در حال شکل گرفتن هست. همان طور که میدانید هر فردی منحصر به فرد هست. به همین دلیل این مورد هم برای کودک شما، متفاوت از سایر کودکان هست.
اگر فکر میکنید که این مشکل ۶ سالگی تمام میشود، سخت در اشتباهید چون سر به هوا بودن در سنین رشد مخصوصا بلوغ هم رخ میدهد. اما نگران نباشید راههای موثری برای حل این مشکل هست.
- محافظهایی ایجاد کنید. از ظروف پلاستیکی و فنجانهای دارای درپوش استفاده کنید. اشیایی شکتنی را از دسترس او خارج کنید.
- در کلاسهای رقص، ورزشهای رزمی، ژیمناستیک ثبت نام کنید تا حرکتاش هماهنگ شوند. ورزشهایی مثل فوتبال یا حتا شنا هم در پرورش مهارتهای حرکتی او موثرند. فقط مراقب باشید که در جو رقابت قرار نگیرند که کمبود مهارتهایشان نسبت به افراد ماهرتر باعث خجالت نکشد.
- چورچین، پوسترهایی که رنگها و شمارههایی خاص دارند و فعالیتهای دیگری که نیاز به کاربرد مهارتهای حرکتی اندکی دارند، ابداع کنید. ایجاد مهارتهای حرکتی کوچک نیز به مهارتهای حرکتی بزرگ، کمک خواهد کرد.
- فرزندتان را تشویق کنید تا کارهایی جدید را بیازماید و آن قدر تمرین کند تا در آنها مهارت پیدا کند. سر به هوا بودن، اغلب با تمرین از بین میرود.
دقت کنید: گاهی اوقات سر به هوا بودن زیاد، نشانه وجود مشکل بینایی یا مشکلات رشد حرکتی است. اگر تصور میکنید فرزندتان دچار این مشکلات است، او را نزد متخصص کودکان و یا پزشک متخصص ببرید.
مقالههای مرتبط:
- راهنمای تربیت کودک
- بد رفتاری در سرویس مدرسه کودکمان را چه طور کنترل کنیم؟
- گیجی شروع مدرسه: آیا روز اول مدرسهتان را یادتان است؟
- چه کار کنیم که بچهها به موقع به رختخواب بروند؟


