دانشمندان، طی مدت زمان طولانی دریافتهاند که هیجانات انسان (مثلاً شادی، ترس و …)، با تغییرات زیادی در بدن او همراه است. از افزایش ضربان قلب گرفته تا انقباض عضله اصلی زایگوماتیک (عضلة ایجاد لبخند). با این حال اخیراً متوجه شدهایم که این یک مسیر دوطرفه است. مغز شما عموماً به آنچه بدنتان انجام میدهد توجه میکند و این بر هیجانات شما اثر میگذارد. با روان حامی همراه باشید.
این امر، درابتدا «فرضیه بازخورد صورت» نامیده شد، اما باید گفت چیزی بیش از عضلات صورت را در برمیگیرد. خبر خوب این است که زمانیکه کنترل هیجان برایمان دشوار است، کنترل عضلات، بسیار آسانتر است.
بنابراین جهت یادگیری نحوه استفاده از بدن خود برای فریب مغزتان، مجموعهای راهکار ارائه میدهم تا حس شادی، آرامش و اعتماد به نفستان افزایش یابد.
یک راهکار سریع برای شاد شدن
لبخند بزنید، حتماً این کار را انجام دهید که با عمل به آن، لذت بیشتری از این متن خواهید برد.
لبخند شما یک ابزار قدرتمند است. بسیاری از مردم فکر می کنند که ما میخندیم چون شاد هستیم، اما طور دیگری هم می شود نگاه کرد. «ما احساس شادی می کنیم چون میخندیم».
یکی از بهترین آزمایشها برای نشان دادن این امر، در اواخر دهه ۸۰ انجام شده است. پژوهشگران، نمیخواستند با گفتن موضوع مطالعه (یعنی هیجان) به آزمودنیها، نتایج را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین روش هوشمندانهای طراحی کردند تا آزمودنیها بدون اینکه دلیلش را بدانند، عضلات معینی از صورتشان را منقبض کنند.
در این آزمایش، از ۳ گروه آزمودنی خواسته شد، مدادی را به سه شکل نگه دارند:
- گروه اول، مداد را بین دندانهایشان نگه داشتند (لبخند اجباری).
- گروه دوم، مداد را بین لبهایشان نگه داشتند. یعنی نمیتوانستند لبخند بزنند و در واقع حالتی شبیه اخم کردن در آنها ایجاد شده بود.
- گروه کنترل نیز مداد را در دستشان نگه داشتند.
سپس برای آزمودنیها کارتون پخش شد و آنها باید از لحاظ خندهآور بودن، به کارتونها امتیاز میدادند. نتایج نشان داد، امتیاز خندهآور بودن کارتونها در گروه لبخند، بسیار بالا ر از گروه اخمو بود. میزان امتیازدهی گروه کنترل نیز جایی در وسط آن دو گروه قرار داشت.
همچنین در یک مطالعه اخیر، مجموعهای تصاویر چهره با حالت های شاد، خنثی و عصبانی به آزمودنیها ارائه و به آنها گفته شد که این مطالعه قصد دارد زمان واکنش عضلات صورت را اندازه گیری کند اما درواقع پژوهشگران درحال بررسی «هیجان» بودند. علاوه بر ارائه تصاویر، به آزمودنیها دستور داده شد گونههایشان را بالا ببرند (شبیه لبخند) یا ابرو هایشان را منقبض کنند (شبیه اخم کردن).
نتایج نشان داد حالت چهرهی افراد بر چگونگی درک تصاویر اثر میگذارد. وقتی آزمودنیها حالت لبخند داشتند، تصاویر را خوشایندتر از زمانی درک میکردند که حالت اخم داشتند. باید گفت اثرات لبخند کوتاه، حتی تا ۴ دقیقه بعد هم ادامه داشت.
بازخورد صورت نتیجه میدهد؛ زیرا مغز، انقباض عضلات معینی از صورت را حس میکند (مانند انقباض عضله اصلی زایگوماتیک که لبخند را ایجاد میکند) و مغز آن را اینگونه تفسیر میکند: «اوه! من باید درمورد چیزی خوشحال باشم». به همین ترتیب اگر این عضلات منقبض نشوند، مغز شما تفسیر میکند: «اوه! من نباید شاد باشم».
همچنین شما علاوه بر بازخورد عصبی مستقیم، از مزایای بازخورد اجتماعی در دنیای واقعی نیز بهره مند میشوید.
لبخندها مُسری هستند، بنابراین هنگامیکه احساس شادی نمیکنید، احتمال دارد اطرافیانتان لبخند بزنند و این کار، حالتان را خوب میکند.
در نهایت، اگر بتوانید انرژیتان را برای یک لبخند واقعی صرف کنید، شاید سود بیشتری ببرید.
در حالی که عضله اصلی زایگوماتیک گوشههای دهانتان را کنترل میکند، عضلهای نیز در گوشه چشمها به نام (اُربی کیولارایز اُکولار) وجود دارد و تنها زمانی منقبض می شود که شما واقعاً میخندید.
بنابراین اگر میخواهید بیشترین سود را از بازخورد چهره بدست آورید، چیزهایی را برای خندیدن پیدا کنید (شاید درحقیقت سعی می کنید عضلات خاصی از صورتتان را منقبض کنید تا مغزتان فریب بخورد و فکر کند که شاد هستید). این امر، احتمالاً منجر به ایجاد لبخندی واقعی خواهد شد. همچنین این کار، ترفند خوبی برای خوشعکستر شدنتان است.
دلیل اینکه بسیاری از مردم فکر میکنند لبخندشان در تصاویر، مصنوعی به نظر میرسد این است که لبخندشان ساختگی است زیرا عضلات گوشه چشمانشان منقبض نمیشود.
بنابراین دفعه بعد که خواستید خُلق و خویتان را بهبود دهید، تنها کاری که باید انجام دهید این است که عضلات اصلی زایگوماتیک صورتتان را منقبض کنید تا گوشههای دهانتان بالا برود (شبیه لبخند).
هرچند اگر میخواهید برنده بهترین مدل بعدی آمریکا شوید، باید عضلات گوشه چشمانتان را نیز منقبض کنید.
نویسنده : دکتر الکس کُرب
منبع : Smile: A Powerful Tool