پیام امیدبخش استفان هاوکینگ درباره ناتوانی‌های جسمی:

در حال حاضر استفان هاوکینگ یکی از بهترین مغزهای زمان ما را دارد. او به خاطر کارهایی که در فیزیک نظری انجام داده است مشهور است. هاوکینگ در ۸ ژانویه ۱۹۴۲ (۳۰۰ سال بعد از مرگ گالیله) در آکسفورد انگلیس به دنیا آمده است. در دوره کودکی، هاوکینگ دوست داشت که یک ریاضی دان شود اما زمانی که دانشگاه را شروع کرد به مطالعه علوم طبیعی پرداخت. در سال اول دانشگاه در سن ۲۱ سالگی به بیماری ALS مبتلا شد. پزشکان در آن زمان به او گفتند که دو و نیم سال بیشتر زنده نخواهد ماند. در ادامه با روان حامی همراه باشید.

در حال حاضر هاوکینگ در سن ۷۴ سالگی به تدریس و پژوهش مشغول است و پیام‌های زیبایی برای دنیا دارد.

ذهن بسیار درخشان او به چالش‌های زندگی‌اش اجازه نداد که او را متوقف سازند. او به مطالعه ادامه داد. هاوکینگ ۱۲ مدرک افتخاری دارد. او زندگی‌اش را وقف یافتن پاسخ‌هایی برای جهان، انفجار بزرگ، آفرینش و نظریه‎های علمی کرد. او نمی‌تواند صحبت کند یا راه برود، به یک ویلچر وابسته است اما او راه‌هایی را برای الهام بخشیدن به دنیا پیدا کرده است. او به ما کمک است که به فلسفه ستاره‌ها پی ببریم. او می‌گوید:

به یاد داشته باشید که به ستاره‌ها نگاه کنید نه به پایین. هرگز کار کردن را رها نکنید. کار به شما معنا و هدف می‌دهد و زندگی بدون کار خالی است. اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید عشق را پیدا می‌کنید.

پیام امیدبخش استفان هاوکینگ:

هاوکینگ اخیراً در یک سخنرانی در انستیتوی رویال لندن، افسردگی را با سیاه چاله‌ها مقایسه کرده است. در این سخنرانی مطرح کرده است که گریختن از سیاه چاله ها و افسردگی غیرممکن است. پیام این سخنرانی این است که سیاه چاله ها آنطور که در نقاشی ها کشیده می‌شود سیاه نیستند. آنطور که در قدیم گمان می رفت، سیاه چاله ها زندان نیستند. اشیاء می توانند از سیاه چاله ها عبور کنند و وارد دنیای دیگر بشوند. بنابراین اگر احساس می کنید که در یک سیاه چاله هستید، ناامید نشوید، راهی برای گریز وجود دارد.

وقتی از او درباره‌ی ناتوانی‌هایش سوال شد پاسخ داد: قربانی حق دارد به زندگی‌اش پایان دهد. اما من فکر می‌کنم که این کار اشتباه بزرگی است. هر چند که زندگی ممکن است بد به نظر برسد اما همیشه چیزی وجود دارد که شما می‌توانید آن را انجام دهید و در آن موفق شوید. هر جایی که زندگی هست امید هم هست. او با یک پیام امیدبخش درباره ناتوانی ادامه داد:

اگر شما ناتوان باشید، این خطای شما نیست، اما خوب نیست که دنیا را سرزنش کنید یا انتظار داشته باشید که به شما ترحم کند. هر شخصی باید نگرش مثبت داشته باشد و موقعیتی را خلق کند که در آن خودش را بتواند پیدا کند؛ اگر یک نفر از نظر جسمی ناتوان باشد به این معنا نیست که از نظر ذهنی و روانشناختی هم ناتوان است. به عقیده‌ی من، یک شخص باید بر فعالیت‌هایی تمرکز کند که در آنها وجود ناتوانی جسمی مانع جدی به حساب آید. علم حیطه‌ی خوبی است برای افراد ناتوان زیرا اساساً به ذهن وابسته است. البته بسیاری از حوزه‌های آزمایشی به احتمال زیاد برای این افراد مناسب نیست اما حیطه‌های نظری بسیار مناسب هستند.

ناتوانی‌های من مانع جدی در حیطه‌ی کاری من یعنی فیزیک نظری، محسوب نمی‌شوند. در واقع، حتی آنها به خاطر دور نگهداشتن من از سخنرانی‌ها و کارهای اجرایی به من کمک هم کرده‌اند. با وجود این، من به خاطر کمک‌های بسیاری از همسر، فرزندان، همکاران و دانشجویان دریافت کرده‌ام موفق شدم. من فهمیده ام که آدم‌ها به طور کلی آماده کمک کردن هستند اما شما باید با انجام دادن آنچه می‌توانید پاسخگوی محبت آن‌ها باشید.

منبع:

Stephen Hawking’s Beautiful Message For Anyone With Depression