روان حامی/ رابطه سروتونین و افسردگی : مطالعه جدید

مترجم: حمید بهرامی زاده، دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه علامه

رابطه سروتونین و افسردگی : مطالعه جدید

سطوح پایین سروتونین در مغز در افسردگی و اضطراب نقش دارد و برای درمان این اختلال‌ها از داروهایی استفاده می‌شود که میزان سروتونین را افزایش می‌دهد. با وجود این، یک مطالعه‌ی جدید که در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا انجام شده است به این نتیجه رسیده است که این رویکرد خیلی ساده‌انگارانه است. معلوم شده است که نواحی مجاور منطقه‌ی تولید سروتونین اثرات متفاوت و مضادی را بر رفتار اعمال می‌کنند.

یافته‌های منتشر شده در ویراست آنلاین Cell Reports، بینش جدیدی رد تحول اختلال‌های خلق به وجود آورده است و می‌تواند در طراحی درمان‌های بهتر به کار گرفته شود.

دکتر مارک اس آنسورگ به عنوان رهبر این گروه مطالعاتی مطرح کرده است که یافته‌های این پژوهش می‌تواند دیدگاه ساده‌انگارانه‌ی «بیشتر خوب و کمتر بد» را در مورد سروتونین در تنظیم خلق تغییر دهد و به ما می‌گوید که اتخاد دیدگاه جدید و متفاوت ضرروی است.

مطالعات آناتومیک نشان داده است که ساقه‌ی مغز متشکل از دو خوشه‌ی مجزای تولید سروتونین است: هسته‌های خلفی رافه‌ (DRN) و دیگری هسته‌های میانی رافه (MRN). این دو منطقه با یکدیگر نورون‌های متعددی دارند که سروتونین سایر نقاط مغز را تولید می‌کنند اما اینکه چگونه فعالیت این نورون‌ها رفتار را کنترل می‌کند نامشخص است.

رابطه سروتونین و افسردگی

نتایج مطالعه‌ی دانشگاه کلمبیا نشان داد که فعالیت نورونی سروتونرژیک در DRN و MRN به نتایج رفتاری بسیاری متفاوتی منتهی می‌شود. بر اساس طرح مطالعه فرضیه‌ی این گروه عبارت بود از اینکه کاهش فعالیت نورونهای سروتونرژیک باعث رفتارهای خلقی می‌شود، اما آنچه به دست آمده پیچیده بود. نخست، معلوم شد که بیش‌فعالی MRN باعث رفتارهایی شبیه اضطراب می‌شود. همچنین مشاهده شد که کاهش فعالیت در DRN رفتار شبیه افسردگی را افزایش می‌دهد درحالیکه کاهش MRN آن را کاهش می‌دهد. این موضوع تیم پژوهشی را به این نتیجه رساند که عدم تعادل بین DRN و MRN چیزی است که منجر به رفتار شبه افسردگی می‌شود.

این یافته‌ی جدید باید به ما کمک کند که بفهمیم چرا برخی از داروها در درمان افسردگی و اضطراب مؤثرند و در تولید داروهای جدید کمک کننده باشد. در آینده ممکن است درمان‌هایی طراحی شود که به صورت انتخابی DRN و MRN را هدف قرار دهند یا اینکه عدم تعادل بین این دو را برطرف سازند.

جفری لیبرمن، عضو هیئت علمی دپارتمان روان‌پزشکی دانشگاه کلمبیا، مطرح کرده است که مطالعات نوربیولوژیک مانند مطالعه‌ی فوق برای توضیح دادن مکانیسم‌های مولکولی درمان‌های ضدافسردگی و توسعه‌ی درمان‌های مؤثر کمک کند.

Journal Reference

Mark S. Ansorge, Ph.D et al. Activity of Raphe Serotonergic Neurons Controls Emotional Behaviors. Cell Reports, November 2015