سندرم داون: افسانه‌ها، تصورات اشتباه و حقایق:
بزرگ کردن یک کودک دارای سندرم داون چالش‌های خاص خود را دارد. به باورهای غلط اجازه ندهید شما را گمراه کنند. در اینجا چند تصور اشتباه رایج در مورد سندرم داون همراه با حقایقی که نیاز دارید بدانید ارائه می‌شود.
در ادامه با روان حامی همراه باشید.
افسانه: سندرم داون یک اختلال نادر است.
حقیقت: این بیماری نادر نیست. تقریباً از ۷۰۰ نوزاد یک نوزاد با این اختلال به دنیا می‌آید، در آمریکا هرساله حدود ۶۰۰۰ کودک مبتلا به سندرم داون متولد می‌شوند.
افسانه: بیشتر کودکان مبتلا به این اختلال از والدین مسن‌تر به دنیا می‌آیند.
حقیقت: بیشتر از ۸۰ درصد نوزادان مبتلا به این اختلال از مادران زیر ۳۵ سال متولد می‌شوند و میانگین سن مادران نوزادان سندرم داون ۲۸ سال است.
افسانه: قابل درمان نیست.
حقیقت: هرچند هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، درمان‌های زیادی برای مشکلات مرتبط با آن در دسترس هستند.
افسانه: افراد مبتلا عقب‌ماندگی ذهنی شدید دارند.
حقیقت: بیشتر افراد فقط عقب‌ماندگی خفیف تا متوسط دارند. ضریب هوشی افراد دارای سندرم داون بین ۳۰ تا ۶۰ قرار دارد. مهم‌تر از ضریب هوش این حقیقت است که همه افراد مبتلا به سندرم داون قدرت یادگیری دارند.
افسانه: این کودکان باید تحت برنامه‌های آموزش ویژه مجزا قرار گیرند.
حقیقت: در آمریکا بیشتر کودکان دارای سندرم داون در مدارس معمولی ادغام شده‌اند. آن‌ها برای بعضی دروس در کلاس‌های عادی حاضر می‌شوند و برای بعضی دیگر از درس‌ها در کلاس ویژه حضور پیدا می‌کنند.
افسانه: افراد دارای سندرم داون همیشه خوشحال هستند.
حقیقت: افراد مبتلا به این بیماری مثل هر کسی دیگری همۀ هیجان‌ها مثل ناراحتی، خشم و خوشحالی را تجربه می‌کنند.
افسانه: افراد مبتلا به این اختلال در جوانی می‌میرند.
حقیقت: متوسط امید به زندگی برای افراد مبتلا بهاین اختلال در حال حاضر ۵۰ سال است.
