شخصیت دارای پنچ ویژگی اساسی است که عبارت اند از برونگرایی، توافق، تجربه پذیری، وظیفه شناسی و ثبات هیجانی. در این مقاله درباره اینکه آیا برونگراها انسانهای خوشحالی هستند یا نه مطالبی را مرور کرده ایم.
سوال: چه افرادی خوشحالترند؟ پاسخ: برونگرایان. روان‌شناسان شخصیت برای تعریف برونگرایی درباره سه جنبه آن بحث می‌کنند:
- معاشرتی بودن یا لذت بردن از دیگران و موقعیت‌های اجتماعی
- جسارت یا گرایش به تسلط اجتماعی
- ماجراجویی یا گرایش به جستجو کردن موقعیت‌های هیجان انگیز و تحریک کننده و لذت بردن از آن‌ها
به نقل از روان حامی، در نتیجه برونگرایان از لحاظ هیجانی خوشحالتر از درونگرایان و بیشتر از آن‌ها از خلق مثبت بهره‌مند هستند. برونگرایان خیلی معاشرتی هستند، ولی این توجیهی برای خوشحالتر بودن آن‌ها نیست. برونگرایان خواه تنها زندگی کنند یا با دیگران، در شهرهای بزرگ زندگی کنند یا در مناطق روستایی پرت و دور افتاده، مشاغل اجتماعی داشته باشند یا غیراجتماعی، خوشحالترند.
برونگرایان به جای اینکه از درونگرایان اجتماعی‌تر باشند، خوشحالترند، زیرا نسبت به پاداش‌های جدایی ناپذیر در اغلب موقعیت‌های اجتماعی، حساستر هستند. چون برونگرایان نسبت به پاداش‌ها حساس هستند، بیشتر از درونگرایان مستعد احساس‌های مثبت می‌باشند. بنابراین، چون برونگرایان نسبت به احسا‌های مثبت حساستر هستند، بیشتر از درونگرایان به موقعیت‌هایی که بالقوه پاداش دهند هستند، گرایش دارند.
برونگرایان به این علت از درونگرایان خوشحالترند که از توانایی فطری بیشتری برای تجربه کردن هیجان‌های مثبت برخوردارند. برای مثال، اگر واکنش‌های هیجانی یک فرد برون‌گرا و درون‌گرا را زمانی که رویداد زندگی مثبتی برای آن‌ها پیش می‌آید مورد مشاهده قرار دهید، چیزی شبیه شادی را در فرد برون‌گرا ملاحظه خواهید کرد، در حالی که فقط خرسندی را در فرد درون‌گرا مشاهده خواهید کرد.
این توانایی متفاوت برای هیجان‌های مثبت به این دلیل روی می دهد که برونگرایان و درونگرایان از سطح حساسیت متفاوتی نسبت به سیستم انگیزش زیستی زیربنایی، یعنی فعال‌ساز رفتار، برخوردارند. بنابراین، برونگرایان اصولا سیستم فعال‌ساز رفتار قوی‌تری از درونگرایان دارند.
برونگرایان سیستم فعال‌ساز قوی‌تری دارند
در سیستم فعال‌ساز رفتار، علایم پاداش قریب الوقوع، منبع هیجان‌های مثبت هستند. بنابراین، هیجان‌پذیری برونگرایان از علایم پاداش بیشتر و شدیدتری بهره‌مند می‌شود که باعث می‌شوند آن‌ها موقعیت‌ها را با هیجان‌زدگی، احساس خوشحالی و میل به سمت آن‌ها، پیش‌بینی کنند. وظیفه انگیزشی سیستم فعال‌ساز رفتار، نیرومند کردن رفتار گرایشی و هدفند است (مانند معاشرتی بودن، جسارت و ماجراجویی).
علایم پاداش در برونگرایان، سیستم فعال‌ساز رفتار را قوی‌تر برانگیخته می‌کند، در حالی که همین علایم محیطی پاداش، سیستم فعال ساز رفتار درونگرایان را اندکی برانگیخته می‌کند. بنابراین، برونگرایان حالت انگیزشی تشویقی قوی‌تری را تجربه می‌کنند که رفتار گرایشی آن‌ها را نیرومند و هدایت می‌کند.
در ضمن، برانگیخته شدن سیستم فعال‌ساز رفتار، جریان یکنواخت حالت‌های انگیزشی و هیجانی، مانند خوشحالی، تمایل، هیجان زدگی علاقه، انرژی، قدرت و اعتماد به نفس را برای افراد برون‌گرا تامین می‌کند. بنابراین، برونگرایان به احتمال بیشتری رفتار گرایشی نشان می‌دهند و از رفتارهایی چون صحبت کردن و عمل کردن جسورانه برخوردارند.
اعتقاد به این که برونگرایی با عملکرد مغز ارتباط دارد (سیستم فعال‌ساز رفتار نیرومند) به معنی آن است که برونگرایی، نوعی تفاوت فردی مبتنی بر عوامل زیستی است. حمایت از این عقیده که برونگرایی فطری است نه اکتسابی را می‌توان در تحقیقاتی یافت که نشان می‌دهند برونگرایی موروثی است.
برای مثال، دوقلوهایی که در محیط‌های بسیار متفاوت بزرگ شدهاند، در پرسش‌نامه‌هایی که برای ارزیابی برونگرایی طراحی شدهاند، نمره مشابهی می‌گیرند، بدین معنی که برونگرایی بیشتر بر عوامل زیستی، نه محیطی، استوار است.
محمدامین موفق – HotsonHor M.A.M
منبع: انگیزش و هیجان، مارشال ریو
یک راه ساده و آسان برای اطلاع از مطالب جدید سایت و ارتباط با ما کانال تلگرام ماست. در تلگرام ravanhami@ با ما همراه باشید.
