افسردگی تک قطبی زمینه:
افسردگی مقاوم یک اختلال پیچیده و یک منبع مهم همبودی و مرگ و میر است. شناسایی عوامل خطرسازی که منجر به مقاومت می‌شود ممکن است به پیشرفت در شناسایی زودهنگام و همچنین در انتخاب درمان و پیش‌بینی نتایج درمانی در بیماران دارای افسردگی مثمرثمر باشد.
روشها: افسردگی تک قطبی
هدف این مقاله مرور وضعیت فعلی دانش در مورد عوامل خطرساز مقاومت درمانی در افسردگی تک‌قطبی، در بیمارانی که در پاسخ به حداقل دو درمان ضدافسردگی که به مقدار لازم انجام شده باشد شکست خورده‌اند.
نتایج: افسردگی تک قطبی
با جستجوی سیستماتیک پیشینه‌ی پژوهشی ۸ مقاله که عوامل بالینی و بیولوژیکی را نشان می‌داد به دست آوردیم. همبودی اختلالهای روانپزشکی خاص، عوامل روانی-اجتماعی، خصوصیتهای بالینی دوره‌ی افسردگی و مارکرهای بیولوژیکی به عنوان عوامل خطرساز احتمالی برای افسردگی مقاوم به درمان مشخص شده بودند.
محدودیتها: افسردگی تک قطبی
به سبب فقدان تعریف و معیارهای تشخیصی عینی برای افسردگی مقاوم به درمان، و به دلیل قلت گزارش عوامل خطرساز، مرور ما تنها تعداد مطالعات اندکی را خلاصه کرده است.
نتیجه‌گیری:
پژوهش‌های آینده در مورد عوامل خطرساز باید به پیشرفت و بهبود فهم مکانیسمهای زیربنایی مقاومت در اختلالهای خلقی کمک کند و مدیریت درمانی آنها را بهبود بخشند.
واژه‌های کلیدی: مقاومت درمانی، افسردگی تک قطبی، عوامل خطرساز
Refrence
مترجم: حمید بهرامی زاده، دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی
