چون شخصیت های پرخاشگر برای پیش افتادن از دیگران برانگیخته می شوند، درباره هر کسی بر حسب منفعتی که از رابطه با او می برند، فضاوت می کنند. آن‌ها برای خشنود کردن دیگران تلاش نمی کنند، بلکه جر و بحث کرده، انتقاد نمومده، درخواست می کنند و برای رسیدن به برتری و قدرت، دست به هر کاری که لازم باشد، می زنند.
آن‌ها سخت تلاش می‌کنند که بهترین شوند؛ بنابر این، امکان دارد که واقعا در شغل های خود بسیار موفق باشند، هر چند که کار به خودی خود، رضایت درونی فراهم نمی‌کند. کار مانند هر چیز دیگری در زندگی، وسیله‌ای برای هدف است نه هدف به خودی خود.
شاید به نظر برسد که شخصیت های پرخاشگر به توانایی‌های خودشان اطمینان دارند و در ابراز وجود و دفاع کردن از خودشان بی‌پروا هستند. اما آن ها نیز مانند شخصیت های مطیع، به وسیله نا امنی، اضطراب و خصومت برانگیخته می شوند.
فرستنده: محمدامین موفق – HotsonHor M.A.M
منبع: نظریه‌های شخصیت شولتز.
