این مطالعه بررسی کرده است که آیا برخی از حوزه­‌های طرحواره‌­های ناسازگار اولیه (EMS) به صورت تنهایی و تعدیل‌شده  با عوامل تنش‌­زا، می­‌تواند افزایش نشانه­‌های افسردگی و اضطراب اجتماعی را در نوجوانان پیش­‌بنی کند.

یک نمونه ۱۲۸۱ نفری (۵۹۳ دختر و ۶۸۸ پسر، میانگین سنی: ۶۱/۱۶ سال) در سه مرتبه زمانی شش ماهه ارزیابی شدند. پرسشنامه­‌ها شامل اندازه­‌گیری سه حوزه­‌ی طرحواره‌­های ناسازگاز اولیه (بریدگی/طرد، خودگردانی مختل، و دیگرجهت­‌مندی)، عوامل تنش‌­زای اجتماعی و موفقیت، نشانه­‌های افسردگی، و اضطراب اجتماعی بود.

مدل­‌سازی منحنی رشد نهفته (Latent growth curve modeling) برای آزمون فرضیه­‌های پژوهش به کار گرفته شد.

یافته نشان داد که حوزه‌­های بریدگی/طرد، خودگردانی مختل، و دیگر جهت­‌مندی با سطوح نشانه‌­های افسردگی و اضطراب اجتماعی رابطه دارند، و ثبات بالای نشانه‌های افسردگی در طول زمان را پیش‌­بینی می­‌کنند. هیچ رابطه معناداری بین طرحواره‌­ها و عوامل تنش‌­زا در پیش­‌بینی نشانه­‌ها وجود نداشت. تنها استثنا مربوط به زیرنمونه دختران بود که در آن عوامل تنش‌­زای اجتماعی با دو حوزه­‌ی بریدگی/طرد و دیگرجهت­‌مندی در پیش‌بینی سطوح نشانه‌­های افسردگی تعامل کردند. طرحواره‌­ها نسبتاً به صورت مستقل از سطوح استرس عمل می­‌کردند.

شناساسیی پروفایل طرحواره تلویحاتی برای مداخلات درمانی در افسردگی و اضطراب اجتماعی نوجوانان دارد.

واژه­‌های کلیدی: طرحواره­‌های ناسازگار اولیه، افسردگی، اضطراب اجتماعی، استرس، نوجوانان، مطالعه طولی 

refrence springer link