نشخوار فکري و خيال پردازي در مورد خودکشی: نقش تعدیل کننده امید و خوش بینی
هدف مطالعه حاضر بررسی همبستگی بین نشخوار فکری و خیال پردازی در مورد خودکشی با نقش واسطه ای امید و خوش بینی بود. فرضیه این بود که امید و خوش بینی رابطه بین نشخوار فکری و خیال پردازی در مورد خودکشی را تعدیل (ضعیفتر) می کند. دویست و ۹۸ شرکت کننده مقیاس های امید، خوش بینی، نشخوار فکری و افسردگی را تکمیل کردند.
نتایج نشان داد که هم امید و هم خوش بینی رابطه بین نشخوار فکری و خیال پردازی در مورد خودکشی را تعدیل می کند و همچنین رابطه بین زیر مقیاس های نشخوار و تفکر خودکشی را تضعیف می کند. این نتایج زمانی به دست آمد که نشانه های افسردگی کنترل شد. نتایج مطرح می کنند زمانی خوش بینی و امید وجود نداشته باشد سبک تفکری نشخواری ممکن است بیشترین آسیب را وارد کند.
واژه های کلیدی: نشخوار، امید، خوش بینی، خودکشی، ننشخوار فکری و خیال پردازی درباره خودکشی
Refrence sciencedirect
Tucker, R. P., Wingate, L. R., Keefe, V. M. O., Mills, A. C., Rasmussen, K., Davidson, C. L., & Grant, D. M. (2013). Rumination and suicidal ideation : The moderating roles of hope and optimism. Personality and Individual Differences, ۵۵(۵), ۶۰۶–۶۱۱٫ http://doi.org/10.1016/j.paid.2013.05.013
حمید بهرامی زاده، دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی
