نقش استرس و اضطراب در افسردگی و آلزایمر:
اگر دچار اضطراب یا استرس مزمن هستید باید سریع‌تر برای حل آن اقداماتی انجام دهید، زیرا پژوهش‌ها نشان داده‌اند که استرس و اضطراب مزمن احتمال ابتلا به افسردگی و آلزایمر را افزایش می‌دهد. با روان حامی همراه باشید.
استرس می تواند به افسردگی و آلزایمر منجر شود
به گزارش روان حامی، نتایج یک مقاله علمی به افرادی که اضطراب و استرس مزمنی را در زندگی خود تجربه می‌کند هشدار داده است که بهتر است راهی برای کاهش اضطراب یا استرس خود پیدا کند وگرنه در معرض خطر بیشتری برای افسردگی و حتی آلزایمر قرار خواهند گرفت.
در این پژوهش قسمت‌هایی از مغز که تحت تأثیر اضطراب، ترس و استرس مزمن قرار دارند در مطالعات حیوانی و انسانی که قبلا منتشر شده بودند بررسی شد.
محققان نتیجه گرفتند که همپوشی زیادی در مدارهای عصبی هر سه شرایط وجود دارد که می‌تواند تببین کننده رابطه بین استرس مزمن و شکل گیری اختلالهای عصبی _ روان شناختی مانند افسردگی و بیماری آلزایمر باشد.
این مقاله در Current Opinion in Psychiatry منتشر شده است. تجربه اضطراب، استرس و ترس، زمانی که موقیعتی و موقتی باشند مانند احساس اضطراب قبل از امتحان، یا یک مصاحبه شغلی، بخشی از زندگی است. اما زمانی که فراوانی آنها افزایش پیدا می‌کند یا مزمن می‌شوند، به طور معناداری فعالیت های روزمره مانند کار، مدرسه، و روابط را مختل می‌کند.
استرس مزمن یک حالت مرضی است که منجر به فعالیت طولانی مدت واکنشهای فیزویولوژیک به استرس می‌شود که می‌تواند در نهایت منجر به ضعف دستگاه عصبی، و سیستمهای متابولیک و قلبی عروقی شود. این وضعیت در نهایت به تحلیل رفتن هیپوکامپ در مغز می‌شود (هیپوکامپ برای حافظه بلندمدت حیاتی است). اضطراب مرضی و استرس مزمن با تحلیل ساختاری و تخریب عملکرد هیپوکامپ و کورتکس پیش پیشانی ارتباط دارد.
این ارتباط علت افزایش خطر شکل گیری اختلالهای عصبی روانی مانند افسردگی و زوال مغز یا دمانس را توضیح می‌دهد. این مقاله مروری شواهد به دست آمده از مطالعات استرس و ترس شرطی شده در مدل‌های حیوانی و مطالعات تصویربرداری عصبی از استرس و اضطراب در افراد سالم و جمعیت‌های بالینی را بررسی کرده است.
دکتر مه و همکاران وی به طور خاص ساختارهای محوری در مدارهای عصبی ترس و اضطراب (آمیگدال، کورتکس پیش پیشانی میانی، هیپوکامپ) را که در طول مواجهه با استرس مزمن تحت تأثیر قرار می‌گیرند بررسی کرده‌اند.
پژوهشگران متوجه شدند که الگوهای مشابهی از فعالیت نابنهنجار مغزی در ترس/اضطراب و استرس مزمن وجود دارد به خصوص فعالیت زیاد آمیگدال (که با واکنشهای هیجانی ارتباط دارد) و فعالیت کم کورتکس پیش پیشانی (نواحی فکر کردن که به تنظیم واکنشهای هیجانی از طریق ارزیابی های شناختی کمک می‌کند).
ساختارهای مغزی درگیر در استرس
دکتر مه، دانشیار روان پزشکی دپارتمان روان پزشکی دانشگاه تورنتو، در نتیجه گیری از یافته های خود امیدوارانه مطرح کرده است که خوشبختانه آسیبهای ناشی از استرس در هیپوکامپ و کورتکس پیش پیشانی به طور کامل بازگشت ناپذیر نیستند. درمان ضدافسردگی و فعالیت فیزیکی باعث افزایش شکل گیری نورونهای جدید در هیپوکامپ می‌شود.
با انجام مداخلات مناسب استرس خود را کاهش دهید
دکتر مه همچنین بیان کرده است که ما نیاز به تحقیقاتی داریم که تعیین کنند مداخلاتی مانند ورزش، آموزش بهوشیاری، و درمان شناختی رفتاری می‌توانند نه تنها به کاهش استرس بلکه به پیشگیری از ایجاد اختلالهای روانی عصبی نیز کمک کننند.
نقش استرس و اضطراب در افسردگی و آلزایمر
Refrences
مترجم: حمید بهرامی زاده، دانشحوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی
