اهداف پژوهش حاضر مشخص کردن سبک های پاسخدهی اضطرابی بود. پاسخ به نشانه های اضطراب با نشخوار و شناخت های ناامیدی ممکن است ریسک نشانه های افسردگی را افزایش دهند و در همبودی اضطراب-افسردگی سهم دارند. ما شواهدی مقدماتی برای این مدل در سه مطالعه فراهم کردیم.
در مطالعه اول، کنترل کردن برای سبک های پاسخدهی اضطرابی به طور معناداری رابطه بین نشانه های اضطرابی و افسردگی در یک نمونه دانشجویی کاهش داد. در مطالعه دوم، این یافته‌ها با کنترل متغیرهای نظری مرتبط تکرار شد و اضطراب با سبک های پاسخدهی اضطراب در پیش بینی نشانه های افسردگی بیشتر تعامل داشت. در مطالعه سوم، سبکهای پاسخدهی اضطراب رابطه بین اضطراب و افسردگی بعدی را در یک نمونه اختلال اضطرابی فراگیر تعدیل کرد.
نتایج از نقش سبکهای پاسخدهی اضطرابی در هم آیندی اضطراب-افسردگی حمایت کرد و نشان داد که سبک های پاسخدهی اضطرابی ناامیدی/نشخوار می توانند به پایایی و اعتبار افتراقی و همگرایی بالایی اندازه گرفته شود.
واژه های کلیدی: افسردگی، اضطراب، همبودی، نشخوار اضطراب، ناامیدی، سبک های پاسخدهی، پاسخدهی به اضطراب با نشخوار و ناامیدی
refrence springer link
مترجم: حمید بهرامی زاده، کاندیدای دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی
