کنترل شناختی و نشانگان استرس پس از سانحه
زمینه و اهداف:
محققان به‌تازگی فرض کرده‌اند که تفاوت‌های فردی در کنترل شناختی (مانند، توانایی تکمیلِ رفتار معطوف به هدف با حفظ فعالانۀ اطلاعات در حین بازداریِ اطلاعات نامربوط) ممکن است فرآیندهای درگیر در اختلالات مشخص شده با افکار و خاطرات مزاحم را روشن ساخته و توضیح دهند. با این حساب، رابطه بین کنترل شناختی و اختلالات هیجانی برحسب علائم مرتبط با شناخت‌های ناخوانده یا مزاحم، مانند تجربۀ مجدد نشانگان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مشخص می‌شود.
مواد و روش‌ها:
در مطالعه حاضر، ۷۷ شرکت‌کنندۀ مقطع کارشناسی که سابقه‌ای از مواجهه با تروما را گزارش کرده بودند، به لحاظ کنترل شناختی (ظرفیت حافظه فعال؛ WMC)، نشانگان PTSD، اضطراب صفت، افسردگی، و درجات عملکرد حافظه فعال، و با استفاده از مدل‌های رگرسیون جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج:
پس از کنترل اضطراب صفت و افسردگی، به لحاظ آماری رابطه منفی معنی‌داری بین کنترل شناختی و نشانگان تجربه مجدد وجود داشت اما رابطه‌ای با اجتناب یا نشانگان بیش‌انگیختگی یافت نشد.
محدودیت‌ها:
مطالعه حاضر به‌صورت مقطعی انجام شد و ارزیابی تشخیصی PTSD را دربرنمی‌گرفت.
نتیجه‌گیری:
یافته‌ها نشان‌دهنده رابطه بین کنترل شناختی و شناخت‌های مزاحم یا ناخوانده می‌باشد. علاوه بر این، مطالعه حاضر با اثبات و شرح ویژگی این رابطه در افرادی که درجات مختلفی از شدت علائم PTSD را دارا بودند موجب گسترش ادبیات موجود نیز شد.
کلیدواژه‌ها: کنترل شناختی، حافظه فعال، تروما، کنترل شناختی و نشانگان استرس ، PTSD
شیما پژوهی‌نیا، دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی
اثرات ملال (دیسفوریا) و نشخوار فکری روی انعطاف‌پذیری شناختی و انتخاب تکلیف
تنوع تجارب در افزایش انعطاف‌پذیری شناختی
هوش هیجانی، انعطاف‌پذیری شناختی و نشانگان روانشناختی در معلمان قبل از خدمت
بررسی ماهیت انعطاف‌پذیری شناختی
سهم سبک‌های دلبستگی، باورهای غیرمنطقی و نشانگان روانی در پیش‌بینی انعطاف‌پذیری شناختی
