اگر شما هم مثل اکثر والدین از اینکه کودکتان ترس از موجودات خیالی دارد و آرامشش را مخصوصا در هنگام خواب از دست داده است با روان حامی همراه باشید تا برای مشکلتان راه حلی بیابیم.
اعتراض والدین
فرزندم از هیولا، روح، جن و دیگر موجودات ترسناک خیالی میترسد. او تصور می کند که آنها زیر تختش پنهان شدهاند. میگوید که این موجودات در کمدش زندگی میکنند. او مصرانه میگوید که صدای آنها را در زیرزمین شنیده است. چرا چنین غولهایی را خلق کرده است؟ برای دور شدن این موجودات خیالی چه کاری میتوانیم بکنیم؟
فکر کنید
بچههایی که از افسانههای پریان و داستانهای دیو و دلبر لذت میبرند، از موجودات ترسناکی که در کمدشان پنهان شدهاند نیز میترسند. داشتن تخیلات، امری طبیعی و نشانه سلامت کودکان است، هر چه تخیلات آنها دقیقتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که موجپدات ترسناکی را در ذهنشان خلق کنند.
راه حلها
- کم کم تفاوت بین «واقعیت» و «تخیل» را به او بیاموزید. وقتی موجودی خیالی را در تلویزیون میبینید، در مورد آن با فرزندتان صحبت کنید. در مورد تفاوتهای بین خرگوش واقعی باغ وحش و خرگوش پشمالوی عروسکی او و موجودات خیالی فیلمها صحبت کنید. وقتی زانندگی میکنید و یا در صفی منتظر ایستادهاید، بازی کلمات را انجام دهید. شما یا او، نام چیزی را بگوید و دیگری بگوید آن چیز واقعی است یا خیالی. مثلا: زرافه – واقعی، پری دریایی – خیالی، دلفین – واقعی، اسب تک شاخ – خیالی.
- بچههای که قدرت تخیل نیرومندی دارند، برای رهایی از غولهای خیالی خود از ابزاری تخیلی استفاده میکنند. به فرزندتان یک بطری آب پاش (اسپری) بدهید و بگویید این وسیله غولها را از بین میبرد یا آنها را به موجوداتی بیضرر تبدیل میکند. روش مفید برای بسیاری از بچهها، درست کردن تابلویی بزرگ است که روی آن نوشته شده باشد «ورود غولها ممنوع». این تابلو را روی در اتاق خواب کودک آویزان کنید.
- واکنش شدید نشان ندهید. واکنش افراطی شما به غول خیالی فرزندتان، تنها به آنها اعتبار بیشتری میبخشد. اگر سعی کنید فرزندتان را متقاعد سازید که در کمدش هیچ نوع هیولایی وجود ندارد، اما هر شب، عدم وجود هیولا را بررسی کنید و بگویید: «دیدی؟ هیچ هیولایی این جا نیست!» کودک تردید میکند که اگر غولی وجود ندارد، چرا همیشه به داخل کمد نگاه میکنید. در حالی که ترس کودک را تصدیق میکنید، برخوردی کاملا واضح و مثبت داشته باشید.
- چند اقدام ساده، به کودک کمک میکنند تا احساس راحتی بیشتری بکند، مانند بازگذاشتن در اتاق خواب او، دادن چراغ قوه به او و بستن در کمد یا بازگذاشتن آن (بستگی به کودک دارد). اگر در اتاق خواب کودک چراغ خوابی روشن کنید، ترسش کمتر میشود. چراغ خوابهای کوچک نیز سایههای ترسناک را از بین میبرند. انعطاف داشته باشید. بچهها اغلب سعی میکنند ترسشان را به صورتهایی غیرمعمول کنترل کنند، نظیر: خوابیدن روی زمین یا آواز خواندن در حالی که از پلهها بالا میروند. اگر این کار باعث احساس امنیت بیشتر آنها میشود، چرا این کار را نکنند؟
- فرزندتان را مجبور نکنید مستقیما با ترسش رو به رو شود. مثلا ووادارش نکنید که به زیرزمین برود تا بر ترس خود از جاهای تاریک غلبه کند. شاید قلب کودک بیچاره از شدت ترس بایستد!
هم چنین نگاه کنید به:
منبع: راهنمای تربیت کودک


