رابطه بین چاقی مادر و سلامتی نوزاد هنگام تولد
چاقی در بارداری
در دنیای مدرن امروزه چاقی یکی از معضلات بزرگی است که اکثر جوامع با آن رو به رو هستند. مسئله چاقی و اضافه وزن در دنیای امروز رو به افزایش است و نگرانیهای زیادی در سراسر دنیا برانگیخته است. مطالعات انجام شده در مورد شیوع چاقی که در ۹۹ کشور دنیا صورت گرفته است نشان میدهد که در ۲۰۰۸ تعداد ۶۴/۱ بیلیون بزرگسال دارای اضافه وزن و ۵۰۲ میلیون نفر چاق بودند. بر اساس پیشبینی سازمان جهانی بهداشت انتظار میرود که تا ۲۰۱۵ حدود ۳/۲ بیلیون بزرگسال دچار افزایش وزن و ۷۰۰ میلیون چاق شوند. در ایران نیز مطالعه میزان اضافه وزن و چاقی در ۲۰۰۵ نشان داد که ۸/۴۲ درصد مردان و ۵۷ درصد زنان مبتلا هستند و تا ۲۰۱۵ در مردان به ۵۴ درصد و در زنان به ۷۴ درصد برسد.
یک دسته از افرادی که چاق محسوب می‌شوند و یا اضافه وزن دارند مادرانی هستند که دوره‌ی بارداری را تجربه می‌کنند. با توجه به مشکلات و بیماری‌هایی که در نتیجه‌ی چاقی ایجاد می‌شود، باید این سوال را مطرح کرد که چاقی مادر چه خطری برای نوزاد ایجاد می‌کند؟ پژوهش‌های یک دهه‌ی اخیر نشان داده است که چاقی مادر احتمال بیماری و مرگ زوج مادر-نوزاد را افزایش میدهد.
نوزادانی که مادران چاق متولد می‌شوند در معرض خطر بالای ماکروسومیا (بزرگ جثگی) قرار دارند. علاوه بر این، نوزدادن به دنیا آمده از مادران چاق و دارای اضافه وزن به احتمال زیاد در زندگی بزرگسالی خود دچار چاقی و بیماری‌های متابولیکی می‌شوند. خط پایه‌ی شاخص توده بدنی مادر بر اساس همان طبقه‌بندی مرسوم وزن محاسبه می‌شود؛ به این صورت که شاخص توده بدنی کمتر از ۱۸ لاغر، بین ۵/۱۸ تا ۹/۲۴ وزن نرمال، بین ۲۵ تا ۹/۲۹ اضافه وزن و بیشتر از ۳۰ چاق در نظر گرفته می‌شود.
شواهد جمع آوری شده نشان میدهد که چاقی مادر قبل و در حین بارداری علاوه بر این که می‌تواند باعث افزایش فشار خون و دیابت بارداری شود منجر به عوارضی در نوازد و جنین مانند جثه بزرگ، تأخیر در رشد دورن رحمی، مرگ جنین، زایمان نوزاد مرده و مرگ نوزاد شود. محققان یک مطالعه مرروی بر مطالعات منتشر شده در انگلیس درباره رابطه چاقی مادر و نمرات نوزاد در مقیاس آپگار و cord pH را که تا قبل از اگوست ۲۰۱۵ در سایتهای PubMed, EMBASE, and Cochrane Library وجود داشت انجام دادند.
قبل از ارائه پژوهش‌ها ابتدا مقیاس آپگار و cord pH را به صورت مختصر معرفی می‌کنیم. مقیاس آپگار یا cord pH برای اندازه‌گیری سلامت نوزاد بلافاصله بعد از تولد به گار گرفته می‌شود. در مقیاس آپگار تعداد ضربان قلب، کوشش‌های تنفسی، وضعیت عضلات، رنگ پوست و بازتابها اندازه گرفته می‌شود. در هر کدام از موارد فوق اگر نوزاد در وضعیت مناسبی باشد امتیاز ۲ داده می‌شود که در این صورت نمره کامل آن ۱۰ میباشد. اگر امتیاز کودک از ۷ کمتر باشد یعنی در وضعیت مناسبی قرار ندارد و اگر کمتر از ۳ یا ۴ باشد به این معناست که کودک نیاز به مراقبتهای ویژه دارد.
مقیاس آپگار توسط ویرجینا آپگار در ۱۹۵۳ معرفی شد و معمولا در دقایق اولیه بعد از تولد اجرا می‌شود (۵/۱ تا ۱۰ دقیقه). نمره های پایین آپگار مشکلات کنترل حرکتی، دشواری در ادراک، تأخیرهای رشد شناختی، ناتوانیهای یادگیری، اوتیسم، اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی و صرع رابطه دارد. علاوه بر این، cord pH مقیاس حساس‌تری است برای نوزادانی که در معرض خطر بالاتری قرار دارند. در این مقیاس وضعیت متابولیکی نوزاد سنجیده می‌شود.
تجزیه و تحلیل در مطالعه فوق که ژورنال گزارشهای علمی منتشر شده است نشان داد که عوامل مانند اضافه وزن، چاقی و چاقی مرضی با نمرات کمتر از ۷ در مقیاس آپگار ارتباط داشت. همچنین معلوم شد که اضافه وزن یا چاقی مادر احتمال خطر نمره‌های کمتر از ۷ را در دقیقه اول بعد از تولد افزایش میدهد. هیچ رابطه ای بین شاخص توده بدنی و cord pH پیدا نشد. نتایج نشان داد که نوزادانی که شاخص توده بدنی مادرشان بیشتر از ۲۵ بوده است با احتمال افزایش خطر داشتن نمره‌های کمتر از ۷ در مقیاس آپگار رو به رو می‌شوند. شاخص توده بدنی کمتر از ۱۸ با کاهش نمره های آپگار ارتباطی نداشته است. بنابراین این مطالعه مطرح می‌کندکه اضافه وزن و چاقی مادر شرایط کودک را بلافاصله بعد از تولد تحت تأثیر قرار میدهد.
رابطه بین چاقی و سلامتی نوازد هنگام تولد
Refrences
مترجم: حمید بهرامی زاده، دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی
