هنر درمانی برای بیماران مبتلا به آلزایمر و سایر دمانس ها
بیماران مبتلا به دمانس، اغلب نشانه های عصب-روان پزشکی را تجربه می کنند که کیفیت زندگی آنان را کاهش می دهد. تاثیر درمان های دارویی برای این نشانه ها محدود است. با فقدان چشم اندازی روشن برای بهبودی بیماری های تخریب کننده دمانس در آینده نزدیک، درمان هایی که باعث بهتر شدن علائم عصب-روانپزشکی و کیفیت زندگی می شود، مورد نیاز است.
با مرور پیشینه پژوهشی موجود، ما به دنبال بررسی این فرضیه هستیم که “هنر درمانی در بیماران مبتلا به دمانس مفید است”. با داشتن بستری مناسب، بیماران مبتلا به دمانس قادر به درک و تولید هنرهای تجسمی هستند. مطالعات موردی و چندین آزمایش کوچک در این بیماران اظهار می کنند که هنر درمانی باعث به کارگیری توجه، ایجاد شادی و بهتر شدن علائم عصب – روان پزشکی، رفتار اجتماعی و عزت نفس می شود. اینکه آیا این مزایا می تواند برای این بیماران، به خارج از کارگاه های هنری هم تعمیم پیدا کند، هنوز مشخص نیست. ما چارچوبی نظری را ارائه کردیم که استفاده از هنر درمانی را برانگیخته و شرایط بهینه برای استفاده از هنر درمانی در بیماران مبتلا به آلزایمر و سایر اختلالات دمانس را توصیف کرده و پیشنهاد می کنیم که تحقیقات بالینی این روش ها را تثبیت کرده و اثربخشی آنها را ارزیابی کنند.
واژه های کلیدی: بیماری آلزایمر، هنردرمانی، نورولوژی رفتاری، دمانس پییشانی-گیجگاهی، روانپزشکی عصبی
عنوان: Art Therapy for Alzheimer’s Disease and Other Dementias
مترجم: الناز صالحی، کارشناسی ارشد روان سنجی دانشگاه علامه طباطبایی
منبع: J Alzheimers Dis. ۲۰۱۴;۳۹(۱):۱-۱۱. doi: 10.3233/JAD-131295.
