پرسشنامه شخصیتی چند وجهی مینهسوتا (MMPI) پرسشنامه استانداردی برای فراخوانی دامنه گستردهای از ویژگیهای خود – توصیفی و نمره گذاری آنهاست که یک شاخص کمی از سازگاری هیجانی فرد و نگرش وی نسبت به شرکت در آزمون را به دست میدهد. از هنگام تدوین MMPI توسط هتهوی و مک کینلی در ۱۹۴۰ تا کنون، این آزمون یکی از پر مصرفترین پرسشنامههای شخصیتی بالینی بوده و بیش از ۱۰۰۰۰ منبع تحقیقی درباره آن منتشر شده است.
بدینسان، MMPI علاوه بر کاربد مفید بالینی، مقدار زیادی از ادبیات تحقیق را به راه انداخته و اغلب به عنوان یک ابزار اندازه گیری در مطالعات تحقیقی به کار رفته است. چهارچوب اصلیآزمون ۱۹۳۳ از ۵۰۴ جمله مثبت تشکیل شده بود که به صورت «صحیح» یا «غلط» به آنها پاسخ داده میشد. ب
عدها با افزودن مادههای تکراری و مقایسهای ۵ (مردانگی – زنانگی) و صفر (درونگرایی اجتماعی) تعداد مادهها به ۵۶۶ ماده افزایش یافت. در فرم استاندارد ۱۹۸۹ با حفظ همان چهارچوب اصلی، تعدادی از مادهها تغییر یافت، بعضی مادهها حذف گردید و یا به محتوای آن افزوده شد که در نتیجه مجموع مادهها به ۵۶۷ ماده رسید.
طبقههای مختلف پاسخها را میتوان دستی و یا به کمک کامپیوتر نمرهگذاری و در یک برگ نیمرخ خلاصه کرد. سپس نمرههای شخص که به صورت نمودار نشان داده شده با نمرههایی که از گروه نمونه هنجاریابی به دست آمده است مقایسه میشود.
MMPI اولیه ۱۳ مقیاس استاندارد داشت که ۳ مقیاس آن به روایی و ۱۰ مقیاس دیگر به شاخصهای بالینی یا شخصیتی مربوط بود. در مقیاسهای جدیدتر MMPI-2 و MMPI-A، ده مقیاس اصلی بالینی / شخصیتی و ۳ مقیاس روایی اولیه حذف شدهاند، اما تعداد مادههای آنها افزایش یافته است.
مقیاسهای بالینی و شخصیتی هم به وسیله شماره و هم با علایم اختصاری معرفی میشوند. برخی مقیاسهای دیگر نیز وجود دارند که برای پالایش معنای مقیاسهای بالینی و فراهم کردن اطلاعات اضافی به کار میروند.
از آن جملهاند مقیاسهای مبتنی بر محتوا (مقیاسهای محتوایی)، مقیاسهای فرعی برای مقیاسهای بالینی و شخصیتی مبتنی بر خوشههایی از مادههای وابسته به محتوا (مقیاسهای هریس و لینگوز)، سنجش مادهها و خوشههای مادههایی که به ابعاد خاصی مربوطند (مادههای بحرانی)، و مقیاسهای جدیدی که از طریق تجربی به دست آمدهاند (مقیاسهای تکمیلی).
هنوز هم مقیاسهای جدیدی مورد پژوهش قرار گرفته و در ادبیات این رشته گزارش میشود. نتیجه این توسعهها به یک آزمون چند بعدی و بالقوه مفید منجر شده است که میتوان آنها را از چشماندازهای مختلف تفسیر کرده، پالایش داد، و گسترش داد.
منبع: راهنمای سنجش روانی


