چگونه به کودک خود آموزش بدهیم که به طور اشتراکی از وسایل خانه استفاده کند؟

شکایت والدین: برای فرزندم بسیار مشکل است که وسایل خود را با دیگران استفاده کند. او در مورد اسباب بازی‌ها و وسایلش بسیار انحصارطلب است. البته این تازه شروع مشکل است. او حتی در مورد تاب پارک، صندلی اتوبوس و شن‌هایی که در ساحل جمع می‌کند، چنین رفتاری دارد. با روان حامی همراه باشید.

فکر کنید

وقتی بچه‌ای کوچک هستید، هیچ چیز واقعاً متعلق به شما نیست. دقت کنید، شاید در جشن تولدتان یک تفنگ اسباب بازی به شما بدهند، اما وقتی برادرتان را با آن اذیت کردید، پدرتان آن را از شما می‌گیرد. یکی از راکت‌هایتان را بسیار دوست دارید، اما وقتی بزرگ تر می‌شوید، مادرتان آن را به پسرعموی کوچکتان میدهد. شاید یکی از تاب‌های پارک را بیش از بقیه دوست دارید، اما وقتی به آن می‌رسید، متوجه می‌شوید که بچه‌های بزرگ‌تر از آن سوء استفاده می‌کند و مادرتان هم می‌گوید که: «منتظر نوبت خودت باشی». در این صورت، کم کم باور می‌کنید که مجبورید تمام وسایل مهم‌تان را در جایی مخفی کنید تا گم نشوند.

راه حل‌ها:

۱. شرایطی ایجاد کنید که بچه‌ها قرض دادن وسایل خود را به مدتی کوتاه، تمرین کنند. مثال‌هایی از این قبیل، بازی‌هایی هستند که نیاز به دو نفر دارند، مانند بدمینتون و کارهای دستی که بچه‌ها مواد لازم یا مداد رنگی‌ها را با هم قسمت می‌کنند.

۲. قبل از اینکه چنین موقعیتی پیش بیاید، دقیقاً به فرزندتان بگویید که چه توقعی از او دارید. مثلاً، قبل از آوردن دوستی به خانه‌تان، به او بگویید که او چه مدت آن جا خواهد بود. به او اطمینان خاطر بدهید که پس از رفتن دوستش، تمام وسایلش همچنان متعلق به خود اوست. بگذارید فرزندتان چند چیز را که مجبور نیست با دوستش شریک باشد، کنار بگذارد. به او بگویید که میهمان او در طول مدتی که در خانه شماست، با بقیه اسباب بازی‌ها بازی خواهد کرد.

۳. بعضی از وسایل خود را با او شریک شوید و بگویید که چه کاری انجام می‌دهید. مثلا، «الهام دوست داری از ماشین حساب من استفاده کنی؟ خوشحال می‌شوم که به طور مشترک از آن استفاده کنیم».

۴. فرزندتان را تشویق کنید که اسباب بازی‌هایش را با شما شریک شود. اغلب برای کودک راحت‌تر است که وسایلش را با پدر یا مادرش استفاده کند، زیرا کودک می‌داند که شما مراقب آن‌ها هستید و اسباب بازی را به او برخواهید گرداند. این کار، تمرین مناسبی برای استفادهٔ مشترک از وسایل است.

۵. به جای اینکه از کودک بخواهید اسباب بازی خاصی را به دیگری بدهد، به او فرصت انتخاب بدهید. مثلاً: «سارا! دوست داری با عروسک‌های پشمالویت بازی کنید. کدام عروسک را دوست داری به دوستت بدهی تا بازی کند؟»

۶. راه ساده‌تر این است که در موقعیت‌هایی غیر از مواردی که می‌خواهد چیزی را به کسی بدهد، به او آموزش دهید. وقتی در مورد خرگوش (اسباب بازی او) درگیری پیش می آید، هرگز به نظر شما در مورد ارزش مشارکت در استفاده از وسایل، توجهی نخواهد کرد. کتاب‌های مناسبی در مورد استفادهٔ مشترک از وسایل برای کودکان وجود دارد که می‌توانید برای آموزش فرزندتان از آنها استفاده کنید. از فرصت‌های مناسبی که برای نشان دادن خوبی قرض دادن وسایل به دیگران در خانه پیش میاید، استفاده کنید.

۷. قوانین کاملا مشخصی در مورد استفادهٔ مشترک از وسایل وضع کنید. برای چیزهایی مانند بازی‌های تخته‌ای، لوازم ورزشی و دیگر وسایلی که متعلق به «همهٔ بچه‌ها» یا خانواده هستند، باید قوانین «مالکیت همگانی» داشته باشید. در مورد چیزهایی که اعضای خانواده به طور فردی از آنها استفاده می‌کنند، مانند اسباب بازیهایی که به او هدیه شده و یا چیزهایی که خودش خریده است، قوانین مجزایی وضع کنید. بگذارید بچه ها دو سه چيز بسیار مهم برای خودشان داشته باشند که هیچ گاه دلشان نمی‌خواهد آن‌ها را به بچه‌های دیگر بدهند. به این صورت تمایل بیشتری دارند که لوازم کم ارزش‌تر خود را موقتاً به دیگران بدهند.