ایگو و کارکردهای آن در نظریه روانکاوی و مدل ساختاری شخصیت ایگو برای اینکه تعادل ایجاد کند، تلاش میکند تا با توجه به خواستههای اخلاقی سوپرایگو و ارزیابی واقعیت، نیازهای اید را برآورده سازد.... بیشتر بخوانید
هر قسمتی نقش منحصر به فردی در شخصیت انسان ایفا میکند و روشهای تعامل آنها با یکدیگر تأثیر عمدهای بر فرد میگذارد. هر کدام از این سه قسمت در زمان خاصی از زندگی ظهور پیدا میکند. مدل ساختاری... بیشتر بخوانید
هدف این مطلب شفافسازی عبارت زیر است: « بزرگترین دشمن شما، خودتان هستید » جملهی فوق، توصیفی دیگر برای اصطلاح خود سرزنشگری است که متأسفانه بسیاری از ما بدان گرایش داریم. همچنین... بیشتر بخوانید
زیگموند فروید پدر روانکاوی است و در برخی مواقع از او با عنوان پدر روان شناسی مدرن یاد می شود. وی در نظریات و مفاهیم خود تلاش می کند تا پویایی های ذهن ناخودآگاه را شرح دهد. بر اساس نظریه ساختاری فروید، ذهن از ۳ بخش اید، ایگو و سوپرایگو تشکیل می شود.
برای اینکه بدانید صاحب نظران و پیروان مکتب روان کاوی درباره فوبیا چه عقیده ای دارند با روان حامی همراه باشید:
فوبیا (هراس) چیست؟
فوبیا، ترسی غیرمنطقی و منکوب کننده از یک شی یا موقعیت است که عملا خطر چندانی ندارد اما باعث شکل گیری اضطراب و اجتناب شدید در فرد می شود. یک فوبیا برخلاف اضطراب مختصری که اغلب افراد در زمان سخنرانی یا امتحان، احساس می کنند، طولانی مدت است، باعث عکس العمل های فیزیکی و روانی شدید می شود و قادر است عملکرد طبیعی فرد را در محل کار یا موقعیت های اجتماعی مختل کند.
هراس یا فوبیا انواع مختلفی دارد. برخی از افراد از فضاهای باز یا وسیع می ترسند. برخی دیگر قادر به تحمل موقعیت های اجتماعی خاص نیستند. عده ای نیز هراس های مشخصی چون ترس از مار، آسانسور یا پرواز دارند.
همه هراس ها به درمان نیاز ندارند، اما اگر هراسی زندگی روزمره تان را تحت الشعاع قرار داده، درمان های متعددی برای کمک به غلبه بر ترسهایتان به صورت پایدار وجود دارد.
پایگاه های مختلف ذهن
اید یا نهاد، بخش ابتدایی ذهن است. این بخش به صورت ذاتی، خود محور و مبنای هیجانات است. سوپرایگو یا فراخود بالاترین سطح آگاهی است. قضاوت های ارزشی را به عهده گرفته و برخی احساس های سطح بالاتر از قبیل احساس گناه را معرفی می کند. ایگو یا خود، بخش منطقی ذهن است که به صورت یک دروازه بان و میانجی بین نهاد و فراخود عمل می کند.
خود، هم چنین، بخش بیدار و آگاه ذهن است. درنتیجه وظیفه و مسئولیت “خود” تعدیل رفتارها به صورتیست که با انتظارات و هنجارهای اجتماعی منطبق باشد. اگر نهاد، مجاز به اتخاذ تصمیمی بدون کنترل باشد، خود از جانب فراخود مورد حمله قرار می گیرد. از سوی دیگر اگر به فراخود نیز آزادی عمل داده شود خود، احساس می کند که مورد هجمه قرار گرفته و از بین خواهد رفت.
نتیجه تعارض
ایگو یا خود سعی می کند اهداف متعارض را با استفاده از تعدادی از مکانیسم های مقابله ای(دفاعی) تعدیل کند. سرکوب و والایش دو نمونه از رایج ترین این مکانیسم هاست.
در مکانیسم سرکوب ، خود، تلاش می کند تا وجود تعارض را فراموش کند. اساسِ کار هیپنوتیزم گرانی که مدعی فراخوانی خاطرات سرکوب شده هستند در نظریه ی سرکوبِ فروید نهفته است.
در مکانیسم والایش، خود، تلاش می کند تا یک کشش یا میل غیرقابل پذیرش را به راهی که برای جامعه سودمندتر است تغییر دهد. این تکنیک به صورت طنز آمیز در شخصیت” اُرین اسکریولو” دندانپزشک سادیستیک در فیلم فروشگاه کوچک وحشت (Little Shop Of Horrors) نشان داده می شود.
نظریه فوبیا
مبنای نظریه روان کاوی فوبیا به شکل گسترده ای در نظریه سرکوب یا جابجایی قرار دارد. اعتقاد بر این است که فوبیاها محصول تعارضات حل نشده بین خود و فراخود هستند. عموما روان کاوان بر این باورند که این تعارضات ریشه در دوران کودکی دارند که یا سرکوب شده یا روی یک موضوع ترسناک جابجا شده اند و موضوع مورد هراس(سوسک، خون، پرواز، فضاهای باز یا بسته، ارتفاع و …) منبع اصلی اضطراب به شمار نمی رود.
درمان
درمان روان کاوی شامل بررسی نظام کلی شخصیت و سازمان دهی مجدد آن به صورتی است که تعارضات عمیق و دفاع ها مورد توجه قرار بگیرند. بر اساس اصول روان کاوی، معالجه یک فوبیا تنها از طریق ریشه یابی و حل تعارضات اولیه ممکن است.
روان کاوی، همان شیوه درمانی است که در بسیاری از فیلم های قدیمی دیده شده است. مراجع عموما روی یک تخت دراز می کشد و روان کاو نزدیک سر او روی صندلی خویش می نشیند. یک روان کاو، باور و عقیده ی خود را به مراجع تزریق نمی کند بلکه به وی اجازه می دهد تا احساسات خود را به درمانگرش انتقال دهد.
امروزه روان کاوی، دیگر آن محبوبیتی را که در چند دهه اخیر از آن برخوردار بوده ندارد اما هنوز هم به عنوان یک روش درمانی برای بررسی مشکلات ریشه ای و عمیق شخصیتی مورد استفاده قرار می گیرد. فرآیند درمان در این رویکرد طولانی مدت بوده و اغلب به مدت چند سال طول می کشد. هم چنین این درمان به طور معمول هزینه زیادی به همراه دارد، لذا روان کاوان باید بعد از اینکه آموزش نظام مند روانپزشکی یا روان شناسیشان به اتمام رسید تحت آموزش های گسترده قرار بگیرند.
Sources
Compton MD, Allan. “The Psychoanalytic View of Phobias: Part I Freud’s Theories of Phobias and Anxiety.” Psychoanalytic Quarterly. ۱۹۹۲. ۶۱:۲. p. 206. March 14, 2008
Mayo Clinic. Phobias, http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/phobias/basics/definition/con-20023478
نویسنده: لیزا فریتزچر
مترجم: سمیرا پیازچیان
چرا درمان روانکاوی برای افسردگی اساسی اثربخش است؟ در دههی اخیر، شواهد تجربی در اثربخشی رواندرمانیهای روانپویشی افزایش یافته است (گربر و همکاران، ۲۰۱۱). شواهد به دست آمده از آزمایشهای کنتر... بیشتر بخوانید
رواندرمانی یک اصطلاح کلی است که برای توصیف فرآیندی که به درمان اختلالهای روانشناختی و بیماریهای روانی میانجامد به کار میرود. در خلال این فرآیند یک رواندرمانگر آموزش دیده به بیما... بیشتر بخوانید