اگر فرزندتان فکر میکند که شما بیل گیتس هستید و مدام درخواست پول میکند حتا همین الان که دارید این پست را میخوانید مدام کنارتان نشسته و درخواست پول دارد از جایتان تکان نخورید و با روان حامی همراه باشید. چند دقیقهی دیگر راه حل این مشکل را خواهید فهمید.
اعتراض والدین
فرزند من فکر میکند که من روی گنج نشستهام. او فکر میکند که من بینهایت پول دارم. به دفعات زیادی از من تقاضای پول میکند. مثلا دیروز که به او گفتم: «پول ندارم» برگشت و بهم گفت: «خب از پس اندازت استفاده کن». واقعا ازین برخورد کلافه و خسته شدم. چه طور میتوانم مانع این کارش بشوم؟
فکر کنید
قبل از هر چیز این نکته را در نظر داشته باشید که فرزندتان را در آب نمک نگذارید. یعنی یک بار به او «بله» و بار دیگر «نه» و با اصراری که میکند به او «بله» نگویید. قاطع باشید. حرفتان را به خاطر واکنشها و اصرارهایش عوض نکنید. یا بله یا خیر. تا وقتی که این طور برخورد میکنید این پول بازی فرزندتان ادامه خواهد داشت.
راه حلها
- نیاز فرزندتان به پول را مرور کنید. اقدام به دادن پول توجیبی به میزان خاصی کنید. به فرزندتان مدیریت مالی را آموزش دهید و کمکش کنید که بتواند از عهده خرج کردن پول و پس انداز کردن بربیاید.
- چیزی به اسم «بانک خانوادگی» ایجاد کنید. این بانک باید دارای قوانینی باشد. درخواست پول باید به صورت کتبی و همراه با دلیل مصرف آن باشد. همین طور زمان بازگشت این پول به بانک هم باید ذکر گردد. برای وامهایی که زیادتر هستند یک کارمزد و همین طور یک معرف در نظر بگیرید. عملا یک بانک واقعی اما نسخهی خانگیش داشته باشید.
- نکتهی خیلی مهم فرق گذاشتن میان نیازها و خواستهای فرزندتان هست. آن چه را که نیاز دارند برایش تهیه کنید. آن چه را که میخواهد اجازه دهید با پولی که به دست میآورد بخرد. فرزندتان میتواند این پول را از طریق کارهایی که در منزل انجام میدهد به دست بیارد.
- در مورد ارزش و همین طور هزینههایی که وجود دارد فرزندتان را دخیل کنید. یعنی اجازه دهید که او از هزینههای خرید اطلاع داشته باشد. مثلا زمانی که پیتزا خریدید اجازه دهید که او پول را پرداخت کند. البته دقت کنید که در تصمیمات مالی دخالت نکند فقط در حد این که اطلاع داشته باشد و از هزینهها با خبر باشد.
- استوار و قاطعانه عمل کنید. در مورد حل مسئله پول تصمیم بگیرید و فرزندتان را از قوانین جدید با خبر کنید. دقیقا طبق آن عمل کنید و دقت کنید که اگر جدی نگیرید مسئله کماکان باقی میماند.
منبع: راهنمای تربیت کودک


