تعاملات مثبت و حفظ ارتباط با نوجوان
نوجوانی دورانی است که والدین و فرزندان اوقات زیادی را به دور از هم سپری میکنند. این موضوع به این خاطر است که نوجوان نیاز دارد تا به کشف و برقراری ارتباطات جدید با دوستان و افرادی خارج از خانواده بپردازد؛ که به آنها کمک میکند:
- احساس استقلال داشته باشند.
- جایگاه خود را در جهان به عنوان کسانی که در آستانهی جوانی و بزرگسالی قرار دارند، پیدا کنند.
- ارزشها و باورهای خود را بسازند و آنها را تمرین کنند.
اما فرزند شما همچنان به یک رابطهی قوی با شما نیاز دارد تا در مواجهه با چالشهای دوران نوجوانی احساس امنیت و اطمینان داشته باشد.
حفظ ارتباط با نوجوان، یعنی ایجاد نوعی نزدیکی و صمیمیت در یک رابطه که با در دسترس بودن و پاسخگو بودن به طرف مقابل تعریف میشود و از وقتگذرانی صرف با یکدیگر فراتر میرود. در واقع اعضای خانواده گاهی ممکن است به صورت فیزیکی کنار هم باشند بدون اینکه حقیقتا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
حفظ ارتباط با نوجوان، میتواند غیررسمی و خودمانی باشد. این نوع ارتباط، شامل تعاملات هر روزه و دائمی برای ایجاد احساس نزدیکی است. ارتباط همچنین میتواند برنامهریزیشده باشد. به این صورت که اوقات مشخصی برای انجام کارهایی با یکدیگر تعیین میشود که هر دو طرف لذت ببرند.
اگر در حفظ ارتباط با نوجوان خود موفقیت آمیز عمل کنید، موقعیت بسیار خوبی فراهم میشود تا بتوانید مسائلش را درک کنید. همچنین فرزندتان به احتمال بیشتری برای حل مشکل خود به سمت شما میآید.
حفظ ارتباط با نوجوان به صورت غیررسمی و خودمانی
همانگونه که مطرح شد، ارتباط خودمانی یعنی استفاده از تعاملات روزمره برای ایجاد احساس صمیمت و رابطهی مثبت. بهترین فرصت برای ایجاد یک ارتباط غیررسمی، زمانهایی است که فرزندتان مکالمهای را با شما شروع میکند- این معمولا به این معناست که او آمادهی صحبت کردن است.
پیشنهاداتی برای رابطهی غیررسمی:
- آنچه انجام میدهید را متوقف کنید و بر زمان حال تمرکز کنید. حتی برای چند دقیقه، تمام توجهتان را به فرزندتان بدهید. ارتباط، زمانی بهترین کارکرد را خواهد داشت که شما این پیام را منتقل کنید که هماکنون فرزند شما مهمترین موضوع شماست، برایتان مهم و محترم است و ارزش وقت گذاشتن دارد.
- وقتی با شما صحبت میکند به او نگاه کنید. عمیقا به آنچه میگوید گوش کنید. با این کار این پیام را منتقل میکنید که آنچه میگوید برای شما بسیار مهم است.
- علاقه نشان بدهید. او را تشویق کنید تا آنچه میگوید را بیشتر توضیح دهد و دیدگاهش، ایدههایش، احساسات و طرحهایش را کاوش کنید.
- بدون تصحیح کردن و قضاوت کردن، صرفا به او گوش کنید. هدفتان این باشد که فقط با او باشید. نه اینکه بخواهید نصیحتش کنید؛ مگر اینکه او از شما بخواهد.
- در آنجا حضور داشته باشید. نوجوانان نیاز دارند بدانند که شما در دسترس آنها هستید.
همچنین شما میتوانید خودتان به صورت فعال، فرصتهایی را برای ایجاد یک ارتباط غیررسمی ایجاد کنید. اما اگر فرزندتان نمیخواهد صحبت کند، تحمیل نکنید. اجبار ایجاد کردن برای مکالمه، موجب تعارض میشود و هر دوی شما را در وضعیت بدتری قرار میدهد.
حفظ ارتباط با نوجوان به صورت برنامهریزی شده
زندگیهای شلوغ امروزی و کنار هم نبودن اعضای خانواده برای مدت زیادی در طول روز، خوشگذرانی در کنار یکدیگر را سخت کرده است. به این خاطر است که شما باید برای آن برنامهریزی کنید. نوجوانان همیشه برای وقت گذراندن با والدین خود مشتاق نیستند؛ اما ارزش دارد که حداقل گاهی برای این نوع ارتباط پافشاری کنیم.
پیشنهاداتی برای ارتباط برنامهریزی شده:
- با هم برنامهریزی کنید. در واقع باید زمانهایی را پیدا کنید که برای هر دو طرف مناسب باشد.
- بگذارید فرزندتان انتخاب کنید که چه کاری انجام دهید. این باعث میشود که او برای وقتگذرانی با شما مشتاق و با انگیزه شود.
- بر لذتی متمرکز شوید که از در کنار فرزندتان بودن ناشی میشود. تلاش کنید که یک همراه مشتاق برای او باشید و به صورت فعالانه در آنچه انجام میدهد همکاری داشته باشید- در حقیقت اینکه مشغول انجام چه کاری هستید، نسبت به خوش گذرانی و صحبت کردن شما با فرزندتان در طی آن فعالیت، اهمیت کمتری دارد.
- به جای نصیحت کردن و تصحیح فرزندتان، تلاش کنید که علاقهمند و پذیرا باشید. قطعا آسان نیست که شما از نقش تربیتی که همیشه دارید دست بکشید. اما یادتان باشد که این زمانی است برای بهبود رابطه شما با او. بنابراین سعی کنید که اگر اشتباهی هم میبینید خطاپوش باشید و لزوما درباره آن نظر ندهید.
- به تلاش خود ادامه دهید و مثبت بمانید. در ابتدا فرزند شما چندان تمایلی به شرکت در این فعالیتها نداشته باشد. اما تسلیم نشوید. در ابتدا زمانهای کوتاهمدتی را برنامهریزی کنید تا کمکم فرزندتان نیز از با شما بودن لذت ببرد.
نوجوانانی که با والدین خود ارتباطاتی پایدار، گرم، سرشار از اعتماد و گشوده داشته باشند، در آینده به بزرگسالانی مستقل و مسئل تبدیل میشوند. آنها به احتمال بیشتری میتوانند موقعیتهای چالشانگیز و مخاطرهآمیز را به صورت موفقیتآمیزی مدیریت کنند. موقعیتهایی مثل مصرف سیگار، الکل، مواد مخدر و یا فعالیتهای جنسی.
مترجم: فرانک ناطقی
منبع:
Staying connected: you and your teenage child
