اهمالکاری و راه حلی برای تسلط بر خود
بسیاری از نوجوانان به دلیل اتلاف وقت و اهمالکاری، فرصت رسیدن به یک دانشگاه خوب را از دست میدهند.
برای نوجوانی که کمکاری و اهمالکاری میکند، چه چیزی میتواند عامل و انگیزهای برای تغییر باشد؟ ممکن است که نوجوان شما بخواهد به دانشگاهی ویژه برود و برای رسیدن به هدفش باید نمرات بالاتری کسب کند و شواهد فراوانی موجود است که او توانایی انجام این کار را دارد. علاوه بر این ممکن است که نوجوانتان بخواهد از فشار ناشی از شروع دیرهنگام تکالیفش و ناتمام گذاشتن وظایفش اجتناب کند. این دو هدف منصفانه و دست یافتنی هستند. با روانحامی همراه باشید.
بیایید فرض را بر این بگیریم که نوجوانتان باور دارد که این دو هدف برای رسیدن به موفقیتش ضروری است. در اینجاست که والدین میتوانند تغییری مثبت را در فرزندشان ایجاد کنند.
از او به روشی همدلانه حمایت کنید:
فرض کنید که با دوستتان درمورد چگونگی غلبه بر اهمالکاری ناکام کننده و رنجی که از آن میبرید صحبت میکنید. و در حین صحبت با او خیلی زود به این نکته پی میبرید که اهمالکاری از نظردوستتان مشکلی اخلاقی و عادتی بد است که باید آن را ریشه کن کنید. در این هنگام از لحن دوستتان که لحنی اخلاقی است احساس خوبی نمیگیرید و احساس میکنید که از طرف او مورد قضاوت قرار گرفتهاید. در این صورت آیا تمایلی به ادامه گفتگو با چنین دوستی که نگاهی منفی نسبت به مشکلی که قصد حل کردنش را دارید خواهید داشت؟
حال این تصوری را که در ذهن دارید برعکس کنید. فرض کنید با دوستی دیگر در حال صحبت در مورد مشکل اهمالکاریتان هستید. اما درحین صحبت با دوستتان میفهمید که توسط او مورد قضاوت قرار نگرفته اید و او ناامیدی و رنجی که از مشکلتان میبرید را درک میکند و همچنین اهمالکاری را مشکلی حلشدنی میداند. در این صورت آیا مایلید گفت و گو با فردی که همدلانه به حرفهایتان گوش میدهد را ادامه دهید؟
همدلی یعنی اینکه توانایی این را داشته باشیم تا مسائل را از دید دیگران ببینیم و احساسشان را درک کنیم. مردم به صورت طبیعی تمایل دارند با افرادی صحبت کنند که بدانند از جانب آنها درک میشوند و برای حل مشکلشان راهکارهایی مفید ارائه میدهند. بنابراین دیدگاه در صورتی گفتوگو درباره حل مشکل اهمالکاری با نوجوانتان اثربخش خواهد بود که به صورتی همدلانه جریان داشته باشد.
امروزه حمایت همدلانه والدین برای نوجوانانی که در تلاشند راه خود را در دنیایی پیدا کنند که اضطراب و افسردگی نوجوانی بسیار زیاد شده و به موازات آن اهمالکاری امری رایج است، از اهمیت ویژهای برخوردار است. به نظر میرسد که حمایت همدلانه والدین با کاهش سطح استرس غیر ضروری و افزایش اعتماد به نفس و بهبود عملکرد تحصیلی نوجوان در ارتباط است.
حمایت همدلانه لازم و ضروری است. اگرچه این حمایت، به خودی خود، به معنای غلبهی ناگهانی نوجوان بر اهمالکاریاش نمیباشد.
تحلیل و حل مشکل اهمالکاری اغلب برای افراد در تمام سنین چالش برانگیز است و درست درک و تعبیر نشده است. راهکارهای زیادی برای کاهش تاثیرات منفی اهمالکاری و بهره بردن از اقدامات سازنده ناشی از غلبه بر اهمالکاری وجود دارد.
برای توجه به یک مشکل عاقلانه است که در قدم اول آن را بشناسید و درک کنید. در اینجاست که نقش حل مسئله همدلانه توسط والدین پررنگ میشود. همچنین با پذیرش تلاشی که نوجوانتان برای غلبه بر اهمالکاری میکند و حمایت همدلانه، میتوانید نظرات نوجوانتان را به عنوان راه حلی معتبر و قابل استناد در حل بخشی از مشکل در نظر بگیرید.
عوامل مربوط به اهمالکاری را شناسایی کنید.
نوجوانتان چه چیزهایی را در مورد اهمالکاری باید بداند؟ عواملی که با اهمالکاری مرتبطند عبارتند از:
- عامل شناختی (بعدا انجامش میدهم)
- عامل هیجانی (عدم توجه به امیال و تکانهها، مایه ناراحتیمان میشود و احساس بدی مییابیم)
- عامل رفتاری (جایگزین کردن کارهای آسانتر وسرگرم کننده به جای انجام کارهایی که در اولویت هستند – انحراف از مسیر )
هنگامی که این سه عامل، در موقعیتهایی که برانگیزاننده اهمالکاری هستند استفاده میشوند، میتوان تاخیر در فعالیتهای روزمره و به تعویق انداختن کارهایی که در اولویتند را پیشبینی کرد.
نوجوانانی که درک و آگاهی بیشتری از روند رشد اهمالکاری دارند و میدانند که چگونه باید از بروز اهمالکاری از همان ابتدا پیشگیری کنند، در ایجاد تغییری اساسی برای رسیدن به اولویتهای علمی بدون اهمالکاری، تواناتر هستند از کسانی که تنها راه حلشان برای خلاصی از دست اهمالکاری، راه حل “سخت تر کار کردن” است.
مسیری را انتخاب کنید که کمتر کسی آن را پیموده است
شاعری به نام رابرت فراست در یکی از اشعارش به نام “راه نرفته” نوشته است که: دو راه در یک جنگل از یکدیگر جدا میشدند و من راهی را انتخاب کردم که کمتر آن را پیموده بودند و همان باعث شد که به این میزان از موفقیت در زندگیام برسم.
راههای نرفتهی زیادی هست مثل تسلط بر خود. وقتی بتوانید کنترل خودتان و اتفاقات معنادار و قابل کنترل زندگیتان را در دست بگیرید در مسیر خود کنترلگری هستید. این راهی است که زیباییهای خودش را دارد و کمتر کسی سراغ آن میرود با این حال برای همهی کسانی که برای رسیدن به آن تلاش میکنند جا دارد.
خودکنترلگری(تسلط بر خود) شامل رشد چشم اندازی واقع گرایانه میباشد که در آن افکار منطقی کم کم شکل میگیرند تا مارا به سمت رفتارهای مسئولانه پیش ببرند. نتایج علمی تحصیلی ممکن است شامل نمرات بالاتر، دستیابی به دانشگاه موردعلاقه، دنبال کردن شغلی متناسب با علایق و تواناییهایمان و لذت بردن از گستره وسیعی از تجربیات هیجانی و ارتباطی باشد.
خودکنترلگری بالا، فرد را به سمت عملکرد موثر سوق میدهد و به عنوان سپری بر علیه اهمالکاری به کارمیرود. خودکنترلگری با سطوح بالاتر اعتماد به نفس، پیشرفت، سلامت و شادی همبستگی دارد. دوران نوجوانی به اندازه دورههای دیگر زندگی، فرصت مناسبی برای دستیابی به مهارتهای خودکنترلگری میباشد.
از منابع خودیاری برای کمک به رفع اهمالکاری استفاده کنید
نوجوانتان میتواند از منابعی که دربردارندهی چگونگی توسعه مهارتهای خودکنترلگری است بهره ببرد. کتاب “غلبه بر اهمالکاری” که با همکاری آلبرت الیس نوشتهایم، یک کتاب کمتر شناخته شده است که مهارتهای خودکنترلگری شناختی، هیجانی و رفتاری را به منظور جایگزینی عملکردهای موثر به جای اهمالکاری آموزش میدهد.
نوجوانتان میتواند:
- داستانها، افسانهها و استعارههایی که دربردارنده پیامهای خودیاری مهم در رابطه با غلبه بر اهمالکاری هستند را دنبال کند.
- از داستانهایی که در رابطه با اهمالکاریهای نوجوانان نوشته شده که در آن نوجوانان راه حلهای عملی برای غلبه بر اهمال کاریشان یافتند، بیاموزد.
- برای کشف این نکته که چه کاری برای غلبه بر اهمالکاری مفید و اثربخش و چه کاری بی تاثیر است به دنبال تجربیات بدون شکست برود و آزمون و خطا نکند.
حمایت همدلانه والدین به منظور حل مسئله، فراتر از دادن یک کتاب به نوجوان و امید بستن به این است که آن کتاب را بخواند. به صورت شخصی با مسئله درگیر شدن هم مهم است. این کار میتواند به طرق گوناگون انجام شود. هم اکنون یکی از راهکارهای فراوانی که میتوانیم برای درگیر کردن موثر نوجوان با مسئله اهمالکاریاش به کار ببریم را با هم مرور میکنیم.
مفاهیم را آزمایش کنید
یک راه همدلانه برای تشویق نوجوانتان به ایجاد مهارتهای خودکنترلگری ممکن است با این آزمایش شروع شود که به همراه نوجوانتان راههایی که این مهارتها را در شما تقویت میکند بیازمایید و در عین حال هردوی شما به این متعهد شوید که طرف مقابل را در چالشهایی که بر سر راهش قرار میگیرد، همدلانه حمایت کنید. وقتی که یک دلیل مشترک دارید، همدلی آسانتر میشود.
با همدلی آغاز کنید و سپس تمرکز خود را روی رسیدن به اهداف خاصی بگذارید.
افراد هنگامی که اهداف معنی دار، قابل اندازه گیری و قابل دستیابی را دنبال میکنند عملکردشان به سطح بالاتری میرسد. برای مثال فرض کنید که برای رسیدن به تناسب اندام دلخواهتان نیاز به کاهش وزن دارید و کاهش وزن برای شما مسئلهای چالش برانگیز است. در همان زمانی که با این مسئلهی چالش برانگیز روبرو هستید ممکن است نوجوانتان نیز با مسئلهای که نیاز به غلبه بر اهمال کاری اش دارد درگیر باشد. به عنوان نمونه او میخواهد رتبهای خاص که لازمهی قبولی در دانشگاه مد نظرش است بگیرد. نوجوانتان میتواند این کار را انجام دهد زیرا در حال حاضر این موضوع برای او چالش برانگیز است.
حال برای رسیدن به این اهداف، چه برنامه ای نیاز است؟ با یک پیشنهاد شروع کنید.
هر دو از کتاب “غلبه بر اهمال کاری” آزمایش یکسانی را انتخاب کنید و آن را روی خودتان امتحان کنید. مثلا فصل ۷ نشان میدهد که چطور با استفاده از یک استراتژی اجرایی که قبلا” امتحان خود را پس داده و با نمرات بالاتر همبستگی دارد، یک برنامه تسلط بر خود را به کار ببندید. شما میتوانید همین استراتژی را برای تمرینات ورزشی خود با ایجاد تغییراتی در آن به کار ببندید. برای اینکه شما و نوجوانتان به هم کمک کنید، آنچه را که از این آزمایش ها میآموزید با هم در میان بگذارید.
همزمان با اینکه نوجوانتان مهارت های تسلط بر خود را فرا میگیرد، شما نقش میانجی خود را در آزمایش فصل ۷ کمتر کنید و بگذارید نوجوان با استقلال بیشتری جلو برود و به جای آن شما روی چالش تسلط برخویشتن خودتان تمرکز کنید. به این ترتیب شما استقامت و پشتکار را به فرزندتان میآموزید و الگوی زندگی او میشوید. از طریق این ایستادگی، پیغامی به نوجوانتان میفرستید که احتمال دریافت آن توسط او بسیار بالاست چون از یک منبع همدل ارسال شده است.
پیام مهمتری هم در این بین وجود دارد و آن این است که شما نخواهید توانست بهترین باشید و در نتیجه نوجوان شما هم الزامی ندارد که بهترین باشد. پیشرفت معمولا به معنی در رقابت و درتعارض بودن راههای جدید انجام کارها با راه های قدیمی انجام آنهاست. وقفه ها و خطاها بخشی از مسیر پیشرفت هستند و این همان معنای دیدگاه همدلانه داشتن است.
منبع: ?Does Your Teen Procrastinate
مطالب مرتبط:
- آیا مستعد اهمالکاری هستید و کارهای خود را به تعویق میاندازید؟
- نوجوانان و افسردگی (قسمت اول): ۹ رخداد زندگی که میتوانند باعث افسردگی شوند
- شناسایی علامتهای خطر : نوجوانان و افسردگی (قسمت دوم)
- نوجوان دارای مغزی است که دنیا را به طور متفاوتی پردازش میکند
